การวิเคราะห์

การวิเคราะห์พื้นฐาน

การวิเคราะห์ขั้นพื้นฐาน: "การกำหนดราคาขึ้นอยู่กับผลประกอบการในอนาคต - จะมุ่งเน้นไปที่ปัจจัยต่างๆ อาทิเช่น สถานะโดยรวมของเศรษฐกิจของอัตราดอกเบี้ยการผลิตรายได้และการจัดการ"

การวิเคราะห์ขั้นพื้นฐานเป็นวิธีการประเมินสินทรัพย์ ที่พยายามวัดมูลค่าที่แท้จริงโดยการตรวจสอบกำลังขั้นพื้นฐานที่อาจส่งผลกระทบต่อสินทรัพย์.

ความรู้พื้นฐาน

อุปสงค์และอุปทาน

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อราคาของสินค้าโภคภัณฑ์ หุ้นพันธบัตรและสกุลเงินในที่สุดสามารถนำมาประกอบกับอุปสงค์และอุปทาน ทฤษฎีอุปสงค์และอุปทานเป็นหลักการทางเศรษฐศาสตร์พื้นฐานที่ผลักดันราคาและอธิบายพฤติกรรมต่อผู้บริโภค.

ข้อกฎหมายของอุปสงค์และอุปทาน

อุปสงค์ <อุปทาน…ราคาลดลง (ภาวะถดถอย)
อุปสงค์ = อุปทาน ... ราคามีเสถียรภาพ
อุปสงค์> อุปทาน ... ราคาสูงขึ้น (อัตราเงินเฟ้อ)

ข่าวการเมือง

ในช่วงเวลาที่เกิดวิกฤติหรือสงครามนักลงทุนมักจะซื้อสกุลเงินที่ปลอดภัย (การบินพุ่งสู่คุณภาพ) ซึ่งเป็นดอลลาร์แบบดั้งเดิม อย่างไรก็ตามในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเงินดอลลาร์สหรัฐดูเหมือนจะสูญเสียสถานะที่ปลอดภัยและถูกแทนที่ด้วยทองคำและฟรังก์สวิส.

Market Expectations - "การซื้อ-ขายจากข่าวลือข้อเท็จจริง"

มีการตั้งข้อสังเกตว่าราคามีแนวโน้มที่จะเคลื่อนไหวเป็นหลักจากความคาดหวังของเหตุการณ์บางอย่างของทางข้อมูลเศรษฐกิจและข่าวการเมืองมากกว่าข้อมูลจริงหรือข่าวที่ถูกปล่อยออกมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของสถิติเศรษฐกิจจะเป็นความคาดหวังและการคาดการณ์ของเงื่อนไขบางอย่างในทางเศรษฐกิจที่จะผลักดันราคาขึ้นหรือลง เมื่อข้อมูลได้รับการเผยแพร่ตามที่คาดไว้ตลาดมักจะมีแนวโน้มที่จะกลับมาอีกครั้งหลังจากการตีความข้อมูล.

ปัจจัยทางเศรษฐกิจ

การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจถือเป็นปัจจัยหลักในการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนในตลาดการเงิน นักเศรษฐศาสตร์ได้ทำการรวบรวมข้อมูลจากแหล่งต่างๆ และเปรียบเทียบกับสถิติทางเศรษฐกิจที่ออกโดยรัฐบาลเป็นรายสัปดาห์หรือรายเดือน หลังจากนั้นข้อมูลนี้จะถูกวิเคราะห์และผู้เข้าร่วมการตลาดจะทำการตัดสินใจซื้อ-ขายตามการคาดการณ์ที่ได้จากข้อมูลเศรษฐกิจ ผู้ค้าที่ทำการตัดสินใจลงทุนตามข้อมูลเศรษฐกิจและข้อมูลพื้นฐานอื่นๆ เรียกว่า "ผู้ค้าพื้นฐาน" โดยต่อไปนี้เป็นรายการสั้นๆ ของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ:

อัตราดอกเบี้ย

อัตราดอกเบี้ยถือเป็นปัจจัยทางเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดเพียงปัจจัยเดียวที่จะกำหนดอัตราแลกเปลี่ยน อัตราดอกเบี้ยที่สามารถกำหนดเป็นราคาที่จ่ายสำหรับการใช้เงิน การขึ้นอัตราดอกเบี้ยตามธรรมเนียมในประเทศจะนำไปสู่การแข็งค่าของสกุลเงินเนื่องจากนักลงทุนได้มีการเปลี่ยนสินทรัพย์เพื่อให้ได้รับผลตอบแทนที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตามการปรับขึ้นของอัตราดอกเบี้ยส่งผลกระทบในทางลบต่อตลาดทุนซึ่งนำไปสู่การถอนตัวจากหุ้นและการส่งเงินกลับประเทศออกจากประเทศส่งผลให้สกุลเงินของประเทศอ่อนตัวลง การพิจารณาว่าลักษณะพิเศษใดที่ครอบงำอาจเป็นเรื่องยุ่งยาก แต่โดยทั่วไปจะมีฉันทามติก่อนว่าการเคลื่อนไหวของอัตราดอกเบี้ยจะทำอะไร โดยทั่วไประยะเวลาของการเคลื่อนไหวของอัตราดอกเบี้ยเป็นที่ทราบกันล่วงหน้าและมักจะเกิดขึ้นหลังจากการประชุมที่กำหนดโดย BOE , FED , ECB , BOJ และธนาคารกลางอื่นๆ

การค้าระหว่างประเทศ

ดุลการค้าแสดงความแตกต่างสุทธิในช่วงระยะเวลาหนึ่งระหว่างการส่งออกและนำเข้าของประเทศ เมื่อประเทศนำเข้ามากกว่าการส่งออกดุลการค้าจะแสดงการขาดดุลที่โดยทั่วไปถือว่าไม่เป็นที่น่าพอใจ ตัวอย่างเช่นเมื่อดอลลาร์สหรัฐถูกขายสำหรับสกุลเงินประจำชาติอื่นๆ ภายในประเทศเพื่อจ่ายสำหรับการนำเข้าการไหลของเงินดอลลาร์นอกประเทศจะลดค่าเงินดอลลาร์ ในทำนองเดียวกันหากตัวเลขการค้าแสดงการส่งออกที่เพิ่มขึ้นดอลลาร์จะไหลเข้าสู่สหรัฐอเมริกาและชื่นชมต่อมูลค่าของเงินดอลลาร์.

ปริมาณเงิน

เป็นจำนวนเงินหมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจ ตัวเลขปริมาณเงินจะถูกรวบรวมในทุกเดือนและแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ต่างๆ ซึ่งรวมถึงเงินสดเงินฝากประจำบัญชีตลาดเงินและหลักทรัพย์รัฐบาลระยะสั้น.

การว่างงานและการจ้างงานนอกภาคเกษตร

จำนวนคนในการจ้างงานในสหรัฐอาจเป็นตัวแปรทางเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดเพียงอย่างเดียวที่ธนาคารกลางสหรัฐใช้ในการกำหนดนโยบายอัตราดอกเบี้ย นอกจากนี้ยังถือเป็นรายงานประจำเดือนที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับสถานะทางเศรษฐกิจซึ่งเผยแพร่ในวันศุกร์แรกของทุกเดือน.

อัตราการว่างงาน

อัตราการว่างงาน คือ อัตราร้อยละของแรงงานที่ว่างงานภายในประชากรทำงาน การว่างงานสูงเป็นปัญหาสังคมที่สำคัญเนื่องจากการลดมาตรฐานการดำรงชีวิตและความทุกข์ส่วนบุคคล เมื่อการว่างงานสูงมากถือว่าเป็นประเด็นทางสังคมและการเมืองที่สำคัญ.

Non-farm Payroll

บัญชีเงินเดือนนอกภาคการเกษตรสะท้อนถึงสุขภาพของภาคการค้าและอุตสาหกรรมในระบบเศรษฐกิจ เป็นจำนวนคนใหม่ที่เริ่มงานในภาคนอกภาคเกษตร อีกทั้งมีขนาดของตัวเลขนี้ที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการเติบโตของเศรษฐกิจ.

ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP)

มูลค่ารวมของสินค้าและบริการที่ผลิตในระบบเศรษฐกิจในช่วงระยะเวลาหนึ่ง อัตราการเติบโตของ GDP เป็นตัวบ่งชี้เบื้องต้นของสถานภาพทางเศรษฐกิจ GDP เป็นมาตรการทางเศรษฐกิจที่กว้างขวางที่สุด.

ดัชนีราคาผู้บริโภค (CPI)

ดัชนีราคาผู้บริโภคเป็นตัวชี้วัดของราคาในระดับผู้บริโภคสำหรับตะกร้าสินค้าและบริการคงที่ ซึ่งถือเป็นมาตรการที่สำคัญที่สุดของอัตราเงินเฟ้อ อัตราเงินเฟ้อที่คาดการณ์ไว้เป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อการคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยนของประเทศ.

ดัชนีราคาผู้ผลิต (PPI)

ดัชนีราคาผู้ผลิตนั้นใกล้เคียงกับดัชนีราคาผู้บริโภค เป็นการวัดราคาในระดับผู้ผลิต เป็นรายงานเงินเฟ้อฉบับแรกที่เผยแพร่เป็นประจำทุกเดือน.

การผลิตภาคอุตสาหกรรม

การผลิตเชิงอุตสาหกรรมให้ข้อมูลเกี่ยวกับภาคการผลิตสินค้าของทางเศรษฐกิจ ตัวบ่งชี้วัดปริมาณของผลผลิตจากอุตสาหกรรมการผลิตเหมืองแร่ไฟฟ้าและก๊าซ.

รายได้ส่วนบุคคลและค่าใช้จ่ายการบริโภค

รายได้ส่วนบุคคล หมายถึง ค่าตอบแทนที่บุคคลได้รับจากทุกแหล่งรวมถึงค่าจ้างและรายได้อื่นๆ ค่าใช้จ่ายการบริโภคคือเงินที่บุคคลใช้จ่ายกับสินค้าและบริการ.

ยอดค้าปลีก

ข้อมูลนี้เป็นเครื่องบ่งชี้ถึงจุดแข็งหรือจุดอ่อนของการใช้จ่ายของผู้บริโภคในนั้นๆ อย่างไรก็ตามตัวเลขนี้มีความผันผวนและอ่อนไหวจากปัจจัยตามฤดูกาล ดังนั้นจึงไม่มีผลกระทบต่อค่าเงินดอลลาร์มากนัก.

กล่าวโดยสรุปการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นการเพิ่มความเป็นไปได้ในการผลิตซึ่งเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของทรัพยากรและประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังเป็นการเพิ่มขึ้นของ GDP หรือผลผลิตที่แท้จริงต่อหัว อัตราเงินเฟ้ออัตราการเติบโตของผลผลิตและอัตราการว่างงานเป็นสามมาตรการกว้างๆ ที่ตัดสินประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ.

การดำเนินงานของธนาคารกลาง

ธนาคารกลางมีเครื่องมือหลายอย่างที่พวกเขาสามารถมีอิทธิพลต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ธนาคารกลางส่วนใหญ่มีความกังวลเรื่องเงินเฟ้อและความมั่นคงด้านราคา วิธีการในการบรรลุวัตถุประสงค์เหล่านั้นมักจะเชื่อมโยงกับระดับความเป็นอิสระของธนาคารกลางเหล่านี้.